Denkt retail aan Profit of ook People?
Het was gisteren Internationale Dag in de bestrijding van Armoede, officieel uitgeroepen door de VN en al sinds 1987 vragen we op deze dag aandacht voor armoede. Heb jij er iets mee gedaan? Of iets van gemerkt?
Het is diep triest dat het anno 2022 nog nodig is, maar de kloof tussen rijk en arm lijkt steeds groter te worden. Het is moeilijk om dit af te schuiven op bedrijven, maar dit betekent natuurlijk niet dat ze er geen rekening mee kunnen houden. Hoe kunnen bedrijven dan wél een belangrijke rol betekenen in de strijd tegen armoede en een humanitaire crisis voorkomen?
Mister Winkle bezocht op 6 oktober jl. het AXI Retail Innovation Summit. Duurzaamheid was het thema, met vele bewezen experts die hierover bevlogen hun visie op innovaties en economische trends gaven.
Als één van de al decennialang aangewezen, grootste vervuilers ter wereld was er natuurlijk aandacht voor de circulaire trends in de textielindustrie. Dit houdt in dat kleding niet wordt weggegooid, maar steeds wordt hergebruikt. Het project Reshare van het Leger des Heils laat het machinale proces zien in circulair reproductie van kleding, zodat het een tweede leven krijgt. Prachtig initiatief, want dit zou betekenen dat er veel minder nieuwe grondstoffen nodig zijn voor de 100 miljard kledingstukken die ieder jaar worden geproduceerd en waarvan 70% op de afvalberg belandt. Heel mooi om te zien dat er zulke ontwikkelingen gaande zijn in de retail branche!
Maar wat heeft dit nu te maken met armoede?
De textielindustrie kent een lange keten. Katoenbollen worden geoogst en daarna gevormd tot garen. Vervolgens vinden er allerlei processen plaats, zodat het geweven kan worden tot een spijkerbroek. Aan het einde van het productieproces wordt de broek nog bewerkt. Zo krijgt het de gewenste kleur. Ten slotte komt het via verschillende kanalen bij de klant terecht.
Door de nieuwe technologische ontwikkelingen waardoor deze kledingstukken hergebruikt kunnen worden vervallen de processen waarbij katoen geoogst moet worden, katoenbollen tot garen gemaakt moeten worden en het uiteindelijk tot een spijkerbroek verwerkt moeten worden. Vaak vinden deze processen allemaal plaats in landen als Bangladesh en India. Het is bekend dat arbeiders in de textielindustrie in deze landen onder zware omstandigheden moeten werken voor een laag loon. Wat zijn voor hen de gevolgen als bedrijven in de kledingindustrie de keten kleiner maken?
Zijn wij verantwoordelijk voor het neveneffect van onze circulaire keuzes?
Mister Winkle voorziet een humanitaire crisis als gevolg van circulair economische verandering.
Het is geen vraag OF, maar WANNEER het compleet doorgevoerd wordt: circulaire economie. Het is de huidige trend in de moderne westerse economie. De consument wil het. De industrie wil het. De retail wil het. Maar kunnen wij genoeg overzien wat het effect op langere termijn wereldwijd is? Want, wanneer het begin van de keten grotendeels overbodig wordt, dan zijn textielfabrieken in landen als India en Bangladesh gedoemd te sluiten of alternatieve inkomstenbronnen aan te boren. Hiermee komen alleen in Bangladesh al meer dan 4 miljoen mensen op straat te staan! Je zou denken dat deze mensen dan eindelijk verlost zouden zijn van de zware omstandigheden waarin ze moeten werken. Maar de werkelijkheid is dat ze hun banen nodig hebben om enigszins rond te kunnen komen. Al krijgen ze lage lonen, hiermee kunnen ze er tenminste voor zorgen dat ze voedsel en onderdak kunnen betalen. Op het moment dat hun banen overbodig worden belanden al deze mensen op straat en is er nagenoeg geen alternatief.
Zijn productielanden zelf bij machte om mee te bewegen met de circulaire trend?
Grote kans dus dat we afkoersen op een humanitaire crisis in deze productielanden. Maar in hoeverre zijn de genoemde productielanden zélf ook verantwoordelijk voor het meedenken over wereldwijde circulaire oplossingen? Zij hebben decennialang geprofiteerd van de wereldwijde vraag aan productie binnen de landen. Ook zij dienen hun ogen te openen en actie te nemen over wereldwijde afvalbergen en overproductie.
Het is goed om te zien dat organisaties zoveel bezig zijn met duurzaamheid. Er worden veel innovatieve oplossingen ontwikkeld die de wereld een stukje beter moeten maken. Maar zo blijkt maar weer dat duurzame innovatieve ontwikkelingen vaak niet alleen ecologische voordelen, maar ook sociale neveneffecten tot gevolg hebben.
De wereldwijde hulporganisaties die zich juist bezig houden met de bestrijding van armoede, zoals Oxfam Novib, Amnesty International en Cordaid hebben weer een extra kluif te verwerken. Het zou mooi zijn dat deze goede doelen organisaties de ondersteuning van multinationals en industrie krijgt in de strijd tegen armoede. Mister Winkle heeft hoop 😉 en is benieuwd naar je mening.
”Mister Winkle vraag: is retail verantwoordelijk voor de humanitaire crisis die ontstaat door circulaire economie?
Keep up the fantastic work!
Keep up the fantastic work! Kalorifer Sobası odun, kömür, pelet gibi yakıtlarla çalışan ve ısıtma işlevi gören bir soba türüdür. Kalorifer Sobası içindeki yakıtın yanmasıyla oluşan ısıyı doğrudan çevresine yayar ve aynı zamanda suyun ısınmasını sağlar.